O książce: 1999 / Wiedeń był punktem pośrednim, przedostatnim przystankiem na drodze do Ameryki. I jeśli dla niektórych pobyt w Wiedniu był momentem bolesnych przemyśleń, jaką decyzję podjąć, dokąd jechać, w jaką część świata, to dla Dowłatowa nie było wahania. Był w drodze, aby „ponownie się zjednoczyć”. Te listy są osobiste. Nie ma w nich specjalnych „rozmów o literaturze”. Ale wyjaśniają stan człowieka, który znajduje się w nowych, zupełnie nowych warunkach życia. W tym momencie równie ważne są plany twórcze i relacje osobiste. Dla osoby kreatywnej ważne jest, aby żyła z poczuciem, że jest chroniona przynajmniej od tyłu. (Elena Dowłatowa)